بهار- بحث بر سر ضرورت سپردن کار فرهنگی به اصناف، ضرورت پیگیری و فعالیت صنفی است؛ اهالی فرهنگ و هنر می‌گویند: فعالیت‌های فرهنگی باید دست اهالی خود فرهنگ باشد اما برخی بر این مساله تاکید می‌کنند که الزاما مبحث هنر با مدیریت یکی نیست.
به گزارش بهار از ایرنا، نادره رضایی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی چندی پیش گفت که کار باید به اهلش سپرده شود و هنرمندان و صنف پای کار آورده شوند و از هنرخود حمایت کنند تا در واقع این واسپاری شکل بگیرد. البته ممکن است صنوف تجربه خاصی در مورد این کار نداشته باشند و با توجه به مسائل سال‌های اخیر حتی برخی از اصناف ظرفیت و توان ایجاد سازکار و سرعت عمل بخشیدن به این موضوع را هم نداشته باشند.
در این میان آنچه مشهود است توان مدیریتی است؛ هنرمندانی که مدیر می‌شوند و در همان وهله نخست، خود باید پای کار باشند و هنرمندان در راس اولویت‌ها. هنرمندانی که مساله مدیریت بخش فرهنگ و هنر را از فعالیت هنری متمایز می‌دانند بر مسئولیت‌پذیری مدیران و لزوم رفتاری عادلانه با اهالی هنر تاکید دارند.
رسول نجفیان بازیگر و نوازنده نیز گفت: به شدت موافق سپردن کار فرهنگ و هنر به اصناف هستم. مگر می‌شود که اتاق جراحی را به من بسپارند. چه ربطی دارد؟ من که نمی‌توانم جراحی یا مکانیکی را مدیریت کنم. باید هر کاری را به اهلش سپرد و این که به شدت اعتقاد دارم که بخش فرهنگ را باید به اهل آن سپرد، به آنهایی که خصوصا اهلیت دارند. آن وقت است که فرهنگ به جایگاه خود برمی‌گردد.
محسن قصابیان بازیگر تاکید کرد: اولین متولی خود دولت است؛ دولت باید متولی سپردن کار به اصناف باشد بخصوص برای تئاتر و بعد برای هنرهای ترکیبی دیگر اما اگر دیگرانی هم باشند که در واقع اهل فن باشند و بتوانند این مقوله را جلو ببرند. در مجموع این امر به نفع جامعه است.
معتقدم که سینماگرها باید سینمای ایران را بگردانند
رضا توکلی بازیگر هم اظهار داشت: فرض کنیم به جای نانواهای تهران کسان دیگری این نانوایی‌ها را بگردانند، به چه شکلی می‌تواند آن را بگرداند؟ معتقدم که سینماگرها باید سینمای ایران را بگردانند. طوری که نگاه بین‌المللی به سینمای ما داشته باشند. البته نگاه داخلی هم جای خودش را دارد. اما به نظر می‌رسد که نگاه بین‌المللی می‌تواند کارساز باشد و فرهنگ ما را منتقل کند و روابط اجتماعی و فرهنگی ما و آنچه حق مطلب بوده و در دنیا ادا نشده، سینما می‌تواند ادا کند اما به شرط این‌که سینماگر حرفه‌ای صادقانه و عادلانه در جای خود قرار بگیرد. این که عدالت می‌گویم، معنایش آن است که تحت تاثیر روابط قرار نگیرد. عدالت باید اجرا شود. یعنی مدیری که می‌نشیند و مسئولی که در جایگاهی برای سینما قرار می‌گیرد استثنایی برای کسی قائل نشود.
بازیگران قدر و بزرگ‌تر و قدرتمندی داریم اما چطور می‌شود که در سال بیکار هستند؟ به دلیل این بی‌عدالتی است که در سینما برقرار است
وی افزود: یعتی بر اساس قوانین سینما رفتار کند و هر کسی به حق خودش برسد. این گونه نباشد که عده‌ای در سینما کار و عده‌ای هم فقط تماشا می‌کنند و عده‌ای هم در خانه نشسته‌اند. بازیگران قدر و بزرگ‌تر و قدرتمندی داریم اما چطور می‌شود که در سال بیکار هستند؟ عامل این مساله بی‌عدالتی در سینما است.
بحث هنر با مدیریت جداست
حسین سحرخیز بازیگر هم گفت: زمانی این اعتقاد را داشتم که باید موقعیت‌ها به خود صنوف داده شود اما بعد از یک سری مطالعات و تجربیات به این نتیجه رسیدم که بحث مدیریت با این که بازیگر، کارگردان یا نویسنده هستم و بتوانم بنشینم پشت میز و بتوانم مدیریت کلان را سیاستگذاری کنم تفاوتی دارد که باید آن را درک کرد.او افزود: بحث مدیریت فرق دارد و کسی که البته پشت میز مدیریتی می‌نشیند باید با فضای فرهنگی و هنری جامعه کاملا آشنا باشد و شناخت کافی داشته باشد. در این شکی نیست. اما این که بگوییم صنف نویسندگان یک نویسنده را به عنوان مدیر سیاستگذاری های کلان بکار گرفته، الزاما به معنای نداشتن مشکل نیست. چون مساله مدیریت، یک بحث است و هنر یک بحث دیگر. باید به تجربیات دیگر کشورها توجه کرد، به عنوان نمونه در آلمان سالن های تئاتر را منتقدان بزرگ مدیریت می‌کنند.
رضا فیاضی بازیگر هم گفت: درستش هم این است که هر کاری دست کاردان آن باشد. هر کاری اصول خودش را دارد. اما البته واقعیت این است که وقتی هنرمندان ما هم به آنجا می‌روند (مدیریت) آلوده یک چیزهایی سر موقعیت و .. می‌شوند. شاید واقعا نتوانند آنچه باید را انجام دهند. این مشکل اساسی است. قدرت متاسفانه مساله است. در یک جایی قرار می‌گیرد که مدیر است و یادش می‌رود خودش بازیگری است که باید به دوستان بازیگر خود خدمت کند. اما به اعتقاد من مهم این است که اگر یک مسئولی هر لباسی که تنش باشد و هر رشته‌ای که باشد احساس مسئولیت کند و احساس کند که باید در این جایگاه خدمت کند.وی افزود: من رضا فیاضی ممکن است بگویم مدیر فلان جا شوم. من مدیریت بلد نیستم و خراب می‌کنم. اما اگر آگاه باشم و بتوانم این کار را انجام دهم، چه بهتر که انجام دهم. این اصل ماجراست.
اجازه دهند خود بچه‌های فرهنگی و فیلمساز کار خودشان را انجام دهند
هادی انباردار تهیه‌کننده در خصوص ضرورت سپردن کار فرهنگی به اصناف، ضرورت پیگیری و فعالیت صنفی گفت: معتقدم که در اصل باید حمایت‌هایی که از خیلی‌ها برای فیلمسازی می‌کنند متوقف کرده و اجازه دهند خود بچه‌های فرهنگی و فیلمساز کار خودشان را انجام دهند. به این صورت که از آنها برای اکران و فروش فیلم حمایت کنند. این یعنی توزیع عادلانه می‌شود.این تهیه‌کننده سینما و تلویزیون گفت: اگر فقط بخواهند به عده‌ای کمک کنند که فقط برای بخش دولتی کار کنند، بودجه‌ها به سمت‌هایی می‌رود که …