بهار- الهه طه‌ئی مدیر مرکز بین‌الملل سازمان سینمایی سوره با تأکید بر اهمیت بازارهای جهانی فیلم درباره این بازارها و چالش های حضور در آن و استراتژی خود توضیح داد.
به گزارش بهار، الهه طه‌ئی مدیر مرکز بین‌الملل سازمان سینمایی سوره در گفتگو با ایلنا، با تأکید بر اهمیت بازارهای جهانی فیلم گفت: بازارهای فیلم در سراسر دنیا یکی از مؤثرترین فضاها برای معرفی و عرضه آثار هستند. سال‌هاست که سینمای ایران به شکل منظم در این فضاها حضور پیدا کرده و ما نیز به همین دلیل تلاش می‌کنیم آثار تولیدی‌مان را در این بازارها ارائه دهیم. اهمیت این حضور فقط در فروش اثر خلاصه نمی‌شود؛ بلکه حضور فعال در این بازارها نوعی اعتبارسازی و تثبیت برند برای سازمان‌ها و پخش‌کنندگان فیلم ایرانی به شمار می‌آید.
او ادامه داد: گفت‌وگوهای رودررو که در بستر این بازارها شکل می‌گیرند، از نظر من بسیار تأثیرگذارتر از روش‌هایی مثل ایمیل‌مارکتینگ یا ارسال لاین آپ و کاتالوگ ها است. تعامل انسانی و ارتباط مستقیم با مخاطب حرفه‌ای، اعتماد ایجاد می‌کند. بسیاری از همکاری‌هایی که به قرارداد و اتفاق می‌رسند، نه از طریق تبلیغات رسمی، بلکه در نتیجه همان ارتباطات شخصی، جلسات کوتاه و بحث‌های رودررو در غرفه‌ها و جلسات شکل می‌گیرند.او درباره اهمیت شناخت دقیق از بازارهای مختلف توضیح داد: نکته بسیار مهمی که همیشه بر آن تأکید دارم این است که هر بازار، سیاست‌گذاری محتوایی خاص خود را دارد. نمی‌توان با یک نسخه واحد به سراغ همه بازارها رفت. برای همین ما ابتدا محتوایی که در دست داریم را به‌دقت تحلیل می‌کنیم؛ نقاط قوت، پیام، لحن و ظرفیت جهانی آن را می‌سنجیم، سپس به‌دنبال بازار هدف متناسب با آن می‌رویم. انتخاب درست بازار، درست به اندازه انتخاب محتوای مناسب اهمیت دارد.
طه‌ئی در ادامه با پرداختن به چرایی شکست برخی آثار با کیفیت در بازارهای جهانی گفت: بارها دیده‌ایم فیلم‌هایی که در داخل کشور کیفیت تولید خوبی دارند، در بازار بین‌الملل موفق نیستند. دلیل آن روشن است؛ این آثار با ذهنیت و سلیقه مخاطب داخلی ساخته شده‌اند و عموماً فاقد مؤلفه‌هایی هستند که بتواند مخاطب جهانی را درگیر کند. فیلمی که حرف جهانی نزند، طبیعتاً نمی‌تواند در جهان شنیده شود. باید پذیرفت که موضوع جهانی، روایت جهانی و درک مخاطب جهانی، مقوله‌هایی جدی و تخصصی‌اند.
او اضافه کرد: حتی اگر فیلمی از نظر کیفیت، موضوع و زبان روایی شایسته باشد، بدون پخش‌کننده حرفه‌ای نمی‌تواند مسیرش را در بازار جهانی پیدا کند. بسیاری از فیلم‌ها فقط به این دلیل که کسی پشت آن‌ها نیست و پخش کننده حرفه‌ای در بازار ندارند، دیده نمی‌شوند. ما نیاز به شبکه پخش‌کننده‌های متخصص داریم که زبان بازار را بلد باشند، روابط مؤثر داشته باشند و بتوانند اثر را به شکل درستی عرضه نمایند.
او با اشاره به وضعیت بازارهای فیلم پس از پاندمی کرونا اظهار کرد: بعد از همه گیری کرونا، بسیاری فکر می‌کردند بازارهای فیلم تعطیل می‌شوند و به شکل مجازی ادامه پیدا می‌کنند، اما تجربه نشان داد که تعامل رودررو همچنان رکن اصلی این فضاهاست. به‌محض اینکه محدودیت‌ها برداشته شد، بازارها به شکل سابق خود بازگشتند و اتفاقاً استقبال گسترده‌ای هم از آن‌ها شد. این نشان می‌دهد که هنوز هم دیدارها و مذاکرات حضوری و فضای زنده غرفه‌ها جایگاه غیرقابل‌جایگزینی را دارند.
او در ادامه با اشاره به چالش‌های مهم این مسیر گفت: بدون تردید، یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در حوزه پخش بین‌الملل، داشتن محتوای مناسب است. محتوایی که نه فقط کیفیت تولید بالا داشته باشد، بلکه از استانداردهای فنی و محتوایی بین‌المللی برخوردار باشد و در عین حال نیز حرف تازه‌ای برای گفتن داشته باشد. ما باید روی تنوع فرم و لحن هم کار کنیم؛ چه سینمایی، چه مستند، چه انیمیشن، چه فیلم کوتاه و نماآهنگ ها. هر فرم مخاطب خاص خود را دارد و باید حرفه‌ای به آن ورود کرد.
طه‌ئی درباره بُعد اقتصادی حضور در بازارهای بین‌المللی فیلم گفت: هزینه شرکت در بازارهای فیلم، به‌ویژه با توجه به نوسانات نرخ ارز، برای هر پخش‌کننده، چه دولتی و چه خصوصی، بسیار بالاست و به همین دلیل این حضور یک سرمایه‌گذاری جدی به شمار می‌رود. ما در مرکز بین‌الملل سازمان سینمایی سوره با درک دقیق از این واقعیت اقتصادی، همواره با حساسیت و دقت بسیار بالا برنامه‌ریزی می‌کنیم تا منابع به شکل هدفمند و منطقی تخصیص پیدا کنند. حضور در هر بازار باید توجیه اقتصادی داشته باشد؛ به این معنا که یا منجر به بازگشت هزینه‌ها بشود یا در صورت ایده‌آل، سودآوری ملموس به همراه داشته باشد.
الهه طه‌یی درباره دستاوردهای حضور در بازارهای معتبری چون کن و برلین چنین گفت: بازارهای بزرگی مثل کن و برلین، به دلیل جایگاه بین‌المللی و اعتبار بالایی که دارند، همواره محل مناسبی برای معرفی سینمای ایران به مخاطبان جهانی بوده‌اند. سال‌هاست که بنیاد سینمایی فارابی با عنوان «چتر سینمای ایران» در این بازارها حضور داشته و در مواردی نیز با حمایت از تولیدکنندگان مستقل، زمینه حضور حرفه‌ای‌تر بخش خصوصی را فراهم کرده است. این نوع مشارکت‌ها بی‌تردید نقش مهمی در تثبیت جایگاه سینمای ایران در عرصه بین‌الملل داشته‌اند.او ادامه داد: البته سنجش دستاوردهای حضور در چنین بازارهایی کار ساده‌ای نیست؛ چرا که بسیاری از نتایج آن در بلندمدت نمایان می‌شود. شکل‌گیری ارتباطات جدید، شناخت دقیق‌تر از نیاز بازار، به‌روز شدن اطلاعات و حتی الهام گرفتن از الگوهای موفق جهانی، همه از جمله ثمراتی هستند که شاید بلافاصله به فروش ختم نشوند اما در توسعه نگاه راهبردی به بازار بین‌الملل نقشی کلیدی دارند.
طه‌یی تأکید کرد: از منظر ما، دستاورد فقط فروش لحظه‌ای نیست. ایجاد تصویر حرفه‌ای از سینمای ایران، گسترش دامنه ارتباطات، بالا رفتن سطح شناخت از توانمندی‌ها، و حتی بازخوردهایی که از طریق این حضورها دریافت می‌شود، همگی بخش‌هایی از زنجیره‌ای هستند که در کنار هم، مسیر دیده شدن آثار ایرانی را هموارتر می نمایند.
الهه طه‌یی در پایان گفت: چالش‌ها همیشه بوده‌اند و هنوز هم وجود دارند، اما ما با امید و اراده مسیر را ادامه می‌دهیم. هدف ما این است که سینمای ایران، سهم واقعی خود را در بازار جهانی بازیابد. من همواره باور دارم که درخشش هر فیلم، درخشش هویت فرهنگی ایران است. همه ما برای این هدف مشترک تلاش می‌کنیم و این مسئولیتی است که با افتخار آن را بر دوش می‌کشیم.