به بهانه لایحه مقابله با اخبار جعلی:
وفاق بی صدا، وفات جمهوریت است

وفاق، با صدا دادن به بی‌صدایان معنا پیدا می کند نه با سهم بخشی به قطب های سیاسی . نشان دادن یکدستی کاریکاتور انسجام است نه خود آن.
وفاق، با صدا دادن به بی‌صدایان معنا پیدا می کند نه با سهم بخشی به قطب های سیاسی . نشان دادن یکدستی کاریکاتور انسجام است نه خود آن.

رامین قربانپور، مدیرمسئول:
وفاق، با صدا دادن به بی‌صدایان معنا پیدا می کند نه با سهم بخشی به قطب های سیاسی . نشان دادن یکدستی کاریکاتور انسجام است نه خود آن.
آقای رئیس‌جمهور!
شما آمدید با شعار «سپردن امور به کارشناسان». با وعده «وفاق ملی». گفتید صدای بی‌صدایان خواهید بود. گفتید از حصار فیلترینگ عبور می‌کنید، فضای نقد را می‌گشایید، و نشاط را به جامعه بازمی‌گردانید. اما امروز، صدایی که از پاستور به گوش می‌رسد، آوای آزادی نیست؛ بلکه پژواکی از همان محدودیت‌هایی‌ست که قرار بود پایان یابند.
شما گفتید اهل کار کارشناسی هستید؛
بپرسیم صریح و روشن:
در تهیه و حمایت از لایحه مقابله با اخبار جعلی، با کدام کارشناس رسانه گفت‌وگو کرده‌اید؟
کدام اهل رسانه؟ کدام نماینده از جامعه مدنی؟ کدام خبرنگار، روزنامه‌نگار یا استاد ارتباطات در این مسیر دیده شد و شنیده شد؟
اینکه گفته می‌شود «ما نسخه محدودکننده‌تر یک نهاد دیگر را تعدیل کردیم» توجیه نیست؛ بلکه اعتراف به همان خطای بنیادین است. محدودیت، چه تعدیل‌شده و چه شدید، همچنان محدودیت است.
ریاست محترم جمهور!
شما با شعار صدای بی‌صدایان آمدید، اما این روزها بیشتر با صدای بلندِ «با‌صدایان» همراه شده‌اید؛ آنان که قدرت دارند، تریبون دارند، جایگاه دارند. صدای بی‌صدایان، آن‌هاست که حتی فریادشان هم شنیده نمی‌شود جز از دهانه روزنامه‌ای، یا سطری در شبکه‌ای اجتماعی. و حالا، بیم آن می رود همان روزنامه و همان شبکه اجتماعی در سایه همین لایحه به تیغ تهدید و تفسیر بسته شود.
آقای پزشکیان!
شما که از وفاق گفتید، اکنون کدام وفاق را می‌جویید؟ وفاق با مردم یا تفاهم با قدرت‌ها؟
وفاق ملی، حاصل بخشیدن به همه صداهاست، نه معامله با مراکز قدرت برای آرام نگاه‌داشتن سطح منازعه. این توافق‌های پشت‌پرده، شاید ظاهر را بزک کنند، اما صورت مسأله را پاک نمی‌کنند. صلح واقعی از درون می‌جوشد، از اعتماد عمومی، از احساس امنیت اجتماعی و نه از ساکت کردن نقدها.
وقتی فضای نقد بسته شود، جامعه دچار اختناق نرم می‌شود؛ بی‌آنکه صدای شکستن استخوانش به گوش برسد.
وقتی نقد، جرم شود و حقیقت، مهار؛
آنگاه وفاقی که به‌دست می‌آید، نه انسجام که اجبار است؛ نه هم‌صدایی که سکوتی تحمیل‌شده.
جناب رئیس‌جمهور،
وفاق، با حذف و تحدید شکل نمی‌گیرد. صدای مردم را، نه با مسکن لایحه‌های مبهم، بلکه با شجاعت شفافیت، و پایبندی به وعده‌های آزادی، باید درمان کرد. اگر قرار است تاریخ به یاد آورد که پزشکیان، مرد وفاق بود، این مسیرش نیست.

این مطلب را برای دوستان خود ارسال کنید:
Facebook
Print
Email
Twitter
Telegram
WhatsApp

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بهانه لایحه مقابله با اخبار جعلی:
وفاق بی صدا، وفات جمهوریت است
این مطلب را برای دوستان خود ارسال کنید:
Facebook
Print
Email
Twitter
Telegram
WhatsApp

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بهانه لایحه مقابله با اخبار جعلی:
وفاق بی صدا، وفات جمهوریت است

وفاق، با صدا دادن به بی‌صدایان معنا پیدا می کند نه با سهم بخشی به قطب های سیاسی . نشان دادن یکدستی کاریکاتور انسجام است نه خود آن.
این مطلب را برای دوستان خود ارسال کنید:
Facebook
Print
Email
Twitter
Telegram
WhatsApp

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *