یک فعال کارگری گفت: یکی از مشکلاتِ امروزِ کشور مهاجرتِ نیروی کار از یک طرف و پیر شدنِ جمعیتِ کشور است، که هر دو مسئله آینده‌ی تولید و اقتصاد کشور را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
به گزارش بهار ، داود کشوری (رئیس انجمن‌صنفی گچ‌کاران استان قم) در گفتگو با ایلنا، با اشاره به مشکلات کارگران گفت: یکی از مشکلاتِ امروزِ کشور مهاجرتِ نیروی کار از یک طرف و پیر شدنِ جمعیتِ کشور است، که هر دو مسئله آینده‌ی تولید و اقتصاد کشور را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در واقع هر دو مسئله نیروی کار را که مهم‌ترین مؤلفه برای پیشرفت و توسعه اقتصادی است، از آینده‌ی کشور می‌گیرد. البته دولت و مجلس چند سالی است که در راستای حل مسئله‌ی پیریِ جمعیت و در قالبِ طرح جوانیِ جمعیت، حمایت‌های مالی برای فرزندآوری درنظر گرفته‌اند اما مجموع این سیاست‌ها تا زمانی که مسئله به صورتِ اساسی حل نشود، نمی‌تواند کارساز باشد.
کشوری گفت: ترغیب به فرزندآوری قبل از هر چیزی نیازمند داشتن زیرساخت‌های اساسی برای آحاد جامعه و به خصوص توجه لازم به قشر کم‌درآمد و آسیب‌پذیر جامعه است. کمک به افزایشِ اشتغال در سطح کلان، یعنی شغلی که بتوان با آن حداقل نیازهای اساسیِ یک خانواده را تأمین کرد، شاید اولین و مهم‌ترین قدم در این راستا باشد. چطور می‌توان از جوانانی که حقوق آن‌ها به سختی، کرایه راه و هزینه‌های روزمره‌اشان را تأمین می‌کند، انتظارِ تشکیل خانواده و بعد هم فررزندآوری داشت؟
رئیس انجمن‌صنفی گچ‌کاران استان قم ادامه داد: نه تنها شغل پایدار کم است، که آن‌ها هم که شغلی دارند، به سختی می‌توانند هزینه‌های روزمره را تأمین کنند. برای همین است که گاه نیروی کار ماهر و نیمه ماهر و ساده اگر بتواند، از کشور می‌رود تا برای خود زندگیِ حداقلی تأمین کند؛ زندگی‌ای که ظاهرا برآورده کردنش در ایران دیگر مشکل شده است.
وی تأکید کرد: پرداختِ یارانه و کالابرگ الکترونیک نمی‌تواند جایگزین شغل شایسته و دستمزدِ متناسب شود؛ این طرح‌ها صرفا به عنوان مُسکن عمل می‌کنند و در کنار آن باید اقداماتی مناسب برای کارگران و اقشار ضعیف جامعه انجام داد. دوری از سیاستهای سرکوب مزد و رفتن به سمت ایجادِ مشاغل صنعتی و هزینه برای تولیداتی که بتوان آنها را صادر کرد، از جمله این اقدامات است.
کشوری تأکید کرد: مسکن امروز یکی از مهم‌ترین نیازهای کارگران است. بیش از نیمی از درآمد کارگران صرف اجاره خانه می‌شود. طرح‌هایی که مسئولان مدعی هستند برای خانه‌دار کردنِ اقشار ضعیف جامعه و کارگران پیش رو دارد، معمولا به دردِ کارگران نمی‌خورد، این طرح‌ها به نام کارگران و به کام بساز بفروش‌هاست. انتظار می‌رود دستگاه‌های متولی و حامیان این جریان طرح‌های اساسی و حمایتی‌تری برای خانه‌دار کردنِ اقشار ضعیف جامعه تدارک ببینند و از ارائه‌ی برنامه‌های نمایشی پرهیز کنند.