طبق تازه‌ترین آمار‌های منتشر شده، شاهد رشد ۴۳ درصدی صادرات نفت و افزایش حجم تجارت خارجی به حدود ۲۰۰ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۱ بودیم که مطلوب و امیدوارکننده است. البته در علم مدرن اقتصاد دنیا فروش نفت خام نه تنها مزیت ویژه‌ای محسوب نمی‌شود، بلکه در بلند مدت نیز یکی از عوامل عدم رشد اقتصادی یک کشور خواهد بود. در همین راستا فروش بیشتر نفت با وجود افزایش و تلاش‌های قابل تحسین دولت سیزدهم، نباید به خروج سرمایه‌های ارزشمند از کشور منتهی شود. از این رو در این حوزه باید به سمت تولیدات نهایی حاصل از نفت حرکت کرد تا درآمد حاصل از آن تنها به حالت مُسکن برای بازار تبدیل نشود. نگاه دولت به خصوص به استراتژی صادرات و مبادلات با همسایگان قابل تقدیر است و به نظر می‌رسد روند افزایش صادرات، حرکت رو به رشد و برنامه ریزی شده‌ای دارد که امیدواریم این موضوع با حمایت بیشتر از صادرکنندگان خصوصا بخش دولتی بیشتر شود.

وقتی دو یا چند کشور تصمیم می‌گیرند در قالب پیمان‌های دو یا چند جانبه با انجام توافقات و معاهدات مختلف سیاسی و اقتصادی به یکدیگر نزدیک شوند، اثرات بسیار خوبی برای فعالان و بازرگانان بخش خصوصی نیز دارد که این روند در نهایت باعث رونق کسب‌وکار و اقتصاد آن کشور‌ها و حتی منطقه خواهد شد. با توجه به ظرفیت‌های بالای ایران در ایجاد مبادلات تجاری و اقتصادی با کشور‌های منطقه می‌توان به دسترسی ایران به آب‌های آزاد نیز اشاره کرد که مورد مهمی در تسهیل تجارت است. قطعا می‌توان با تجهیز زیرساخت‌های کافی در حوزه حمل‌ونقل در این حوزه نیز بسیار فعال و موثر عمل کرد.

هر چند دسترسی به منابع ارزی بین‌المللی محدود است، اما هرچه بیشتر بتوان با دیپلماسی و اقدامات مختلف بین‌المللی، پول‌های بلوکه شده را آزاد و تجارت با کشور‌های منطقه و دنیا را تسهیل کرد، شاهد رشد و توسعه اقتصادی بیشتری نیز خواهیم بود. ما سالهاست درگیر فشار تحریم‌های ظالمانه آمریکا و غرب هستیم که همین تحریم‌های خارجی، موانع زیادی را در روند دادوستد ارزی و پولی با بانک‌های خارجی و همچنین تجارت جهانی برای ما ایجاد کرده است. البته اتفاقات مثبت و خوب اخیر و سیاست‌های تثبیت بانک مرکزی نیز توانسته بازار ارز را با ثبات نگه دارد که امیدواریم این روند همچنان تداوم داشته باشد.

قطعا اگر ثبات نرخ ارز ادامه دار باشد و نرخ‌های رشد حداقل برای یک بازه ۳ ساله بطور کاملا منطقی تداوم یابد، اثرات مثبت آن بسیار بیشتر از حد تصور خواهد بود. البته این موضوع اگر در کنار گشایش‌های سیاسی نیز صورت گیرد به معنای جذب هر چه بیشتر سرمایه‌های خارجی و در نتیجه رشد هر چه بیشتر اقتصادی خواهد بود.